A Ustaw małą czcionkęA+ Ustaw średnią czcionkęA++ Ustaw dużą czcionkę Zmień kontrast
wybierz język: EN
Przejdź do wyszukiwarki

Uniwersytet Wrocławski

Instytut Filozofii

Znajdujesz się w: Strona główna > Aktualności > Druga część biografii Romana Ingardena w opracowaniu prof. Radosława Kuliniaka i dr. Mariusza Pandury



jestem-filozofem-swiata-cz2


Wydawnicto „Marek Derewiecki” opublikowało drugą część biografii Romana Ingardena w hołdzie dla jednego z największych polskich filozofów, wieńcząc tym samym ogłoszony przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej „Rok Ingardenowski”. Książka, finansowana ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, została opracowana przez dwóch badaczy z Uniwersytetu Wrocławskiego – prof. dr. hab. Radosława Kuliniaka oraz dr. Mariusza Pandurę.

Druga część biografii Romana Witolda Ingardena "Jes­tem filozofem świata" obejmuje lata 1939–1970. Omawia ciekawy, ale także niełatwy etap w życiu filozofa. Wojna była czasem, w którym walka o przetrwanie własne i rodziny, pod dwiema okupacjami, stanowiła największe wyzwanie. Przebywał wówczas z rodziną we Lwowie, gdzie uczestniczył w tajnym nauczaniu. Po zakończeniu wojny nastąpiło zderzenie z komunistyczną rzeczywistością, zmagania o reaktywację ośrodków akademickich, czasopism i towarzystw filozoficznych, zabiegi o realizację kariery naukowej, obrona autonomii polskiej nauki oraz dorobku Szkoły Lwowskiej. W pierwszej połowie lat pięćdziesiątych, z inspiracji Adama Schaffa – pod pretekstem zwalczania „reakcyjnej” filozofii – marksiści zainicjowali kampanię przeciwko uczniom Kazimierza Twardowskiego, mającą na celu wyeliminowanie ich z życia akademickiego. Zadanie światopoglądowego prześladowania Ingardena powierzono jego byłemu uczniowi ze Lwo­wa, marksistowskiemu neoficie, Tadeuszowi Kroń­skiemu. Efektem tych działań było odsunięcie od nauczania akademickiego oraz zakaz publikacji. Ingarden, z gronem wykluczonych filozofów, skupił się na pracy redakcyjnej i tłumaczeniach w ramach „Biblioteki Klasyków Filozofii”. Powrócił do nauczania akademickiego dopiero w roku 1957. Pomimo niesprzyjających warunków dla naukowego rozwoju filozof napisał i opublikował wówczas bardzo ważne prace, m.in. "Spór o istnienie świata", "Studia z estetyki", "Wykłady i dyskusje z estetyki", "Z badań nad filozofią współczesną", "Wstęp do fenomenologii Husserla", "Wykłady z etyki" i "Książeczkę o człowieku".


Książka na stronie internetowej Wydawcy